کتاب «تبلیغات سیاسی (با تأکید بر فنون تبلیغات)» که توسط دکتر حسن سبیلان‌اردستانی، عضو هیئت‌علمی دانشگاه آزاد اسلامی (واحد اراک)، به رشتۀ تحریر درآمده، مایه‌های خوبی را برای تحلیل محتوای رسانه‌ها و بررسی انتقادی تبلیغات سیاسی در آن‌ها، در اختیار مخاطب خود می‌گذارد.
کتاب، از دو بخش کلی تشکیل می‌شود: بخش اول، با عنوان «تبلیغات سیاسی»، با تعریف و تشریح معنای این بحث، مهمترین سرفصل‌های این حوزه را مرور می‌کند. اما بخش دوم که محتوای اصلی کتاب را شامل می‌شود، به معرفی فنون تبلیغات سیاسی اختصاص یافته است. این فنون، در قالب سه بخش به مخاطبان ارائه می‌گردد: فنون کلان (شامل فنون جنگ روانی، شرطی‌سازی، القاء، اقناع، برجسته‌سازی، انگاره‌سازی خبری، ایجاد اعتبار، اسطوره‌سازی، تحریف و …)، فنون متوسط (شامل تحریک، قداست و شیفتگی‌زدایی، قالب‌بندی وقایع، عادی‌سازی، تکنیک‌های مونولوگ و دیالوگ و …)، و فنون خرد (شامل ارتباط دروغین، تاکتیک «منطقۀ ممنوعه» در پخش خبر، اتصال به نمادهای ثانویه و …).
کتاب دکتر سبیلان‌اردستانی، در مجموع حدود 200 فن تبلیغات سیاسی را گردآوری کرده که بخشی از آن‌ها را از منابع ارتباطی و تبلیغاتی موجود جمع‌آوری کرده و بخش دیگری را با استفاده از تجربیات 18 سالۀ خود بدان‌ها افزوده است.
نویسنده معتقد است گروه‌هایی که امکانات تبلیغاتی کمتری نسبت به گروه‌های رقیب خود دارند، با استفاده از فنون ذکر شده در این کتاب، می‌توانند تبلیغات (از جمله تبلیغات سیاسی) اثربخش‌تری داشته باشند و خلأهای خود را بدین‌ترتیب جبران کنند.
این کتاب، کاملاً کاربردی و قابل‌استفاده است و البته باید گفت که رویکرد تفکر انتقادی افراد را نیز در مواجهه با تبلیغات سیاسی رسانه‌ها، تقویت می‌کند.
توضیحاتی از مجله «کتاب ماه علوم اجتماعی » دوره جدید، شهریور 1388 – شماره 18:
کتاب حاضر یکی از معدود کتبی است که در زمینۀ تبلیغات سیاسی نگاشته شـده است. با توجه به اینکه امروز تبلیغات در دنیای سیاست جایگاه ویژه ای دارد، به معرفی ایـن کتاب می پردازیم.
کتاب تبلیغات سـیاسی(با رویـکرد به فنون تبلیغات)در دو بخش راهکارهای تبلیغات سیاسی و فنون آن پرداخته است.
نویسنده در مقدمۀ این کتاب آورده است: تبلیغات در ایران از دو مشکل عمده در رنج است.
ابتدا تعریف و شمول معنایی تبلیغات است که در این خصوص اکثر کسانی که اقـدام به برنامه ریزی تبلیغاتی به خصوص در عرصۀ تبلیغات سیاسی می کنند، حیطۀتبلیغات را مشخص نکرده و براساس تعاریف گوناگون پیش می روند که اکثر این برنامه های تبلیغاتی نیز با شکست مواجه می شود و در نتیجه نوعی بـی اطمینانی بـه کراشناسان تبلیغات سیاسی در ایران دیده می شود. به همین دلیل سیاسیون سعی می کنند علاوه بر تمهیدات تبلیغاتی از تمهیداتی غیرتبلیغاتی نیز به وفور استفاده کنند تا بتوانند بر رقبای خود فائق آیند.
دومین مـشکل حـوزه تبلیغات؛ فنون و تکنیک های تبلیغات است. باید گفت تاکنون در خصوص فنون تبلیغات سیاسی مجموعه ای گردآوری نشده و فنون مدون موجود نیز در اکثر کتاب ها و مقاله ها تکرار شده اند و طی سال های گذشته این فنون تکمیل نـشده اند. به ایـن ترتیب کارشناسان حوزۀ تبلیغات سیاسی تنها با تجربه و مطالعات شخصی می توانند فنون را بیاموزند و چون استفاده از فنون مربوط به بخش صف در یک تیم تبلیغاتی می باشد، لذا بدیهی است که این افـراد پس از مـدتی یـا ارتقاء می یابند و به حوزۀ سـتاد مـنتقل مـی شوند و وظیفۀ تدوین استراتژی و پرنامه ریزی را متقبل می شوند و یا این که سرخورده شده و جای خود را به افراد جدید محول می نمایند و در نتیجه خلاء همیشه وجـود دارد. بـنابراین، گروه های تـبلیغاتی با ضعف کامل دانش فنون تبلیغات مواجه هـستند و دیـده می شود که از تعداد معدود فنون مطرح در این حوزه برای اکثر فعالیت های تبلیغاتی استفاده می شود که این امر تأثیر تـبلیغات سـیاسی را بـه حداقل خود کاهش داده است. به خصوص برای گروه هایی که از امکانات تـبلیغاتی کمتری نسبت به گروه های رقیب بهره مند هستند.